วันพุธที่ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2554

คิดได้ เมื่อน้ำท่วม

ข่าวน้ำท่วมครั้งใหญ่ของประเทศไทยเรา ทำให้การเขียนบล็อกของเราชะงักไปชั่วขณะ แม้ที่อาศัยจะไม่ท่วม แต่ความเป็นห่วงกังวลทำให้ติดตามข่าวสารตั้งแต่เห็นการท่วมที่ จ.อ่างทอง เรารู้สึกว่ามันค่อนข้างหนักหนา เชื่อว่าหลายๆคนก็น่าจะรู้สึก แต่ทำไมรัฐบาลผู้มีหน้าที่รับผิดชอบประเทศจึงไม่รู้สึกก็ไม่รู้...เอาล่ะ งดเรื่องการเมืองในบล็อกเบาๆนี้ดีกว่า
สิ่งที่อยากจะพูดถึงในครั้งนี้อาจเป็นมุมมองที่แตกต่างจากคนอื่น ในฐานะเป็นคนรุ่นใหม่ที่ตัดสินใจเข้าสู่แวดวงเกษตรกรรม ท่วมกลางความไม่มั่นใจของตัวเองและคนรอบข้าง..มากมายหลายเหตุผล หากยกมา ณ ที่นี้คงจะยืดยาว เอาเป็นว่า ในช่วงแรกของการมาประกอบอาชีพเกษตรกรของนักวิทยาศาสตร์และวิศวกรไฟฟ้า ค่อนข้างทำใจลำบากสำหรับเราที่ไม่มีประสบการณ์เรื่องนี้เลย สามีก็เคยมีประสบการณ์บ้างแต่ไม่ได้ลงมือทำเต็มตัว อาศัยใจอย่างเดียวเลยก็ว่าได้ บ้าบิ่นพอดู..
ช่วงเวลาก่อนน้ำท่วม มีความรู้สึกน้อยอกน้อยใจบ้างที่เห็นเพื่อนมีเงินเดือน มีวันหยุดได้เที่ยวเมืองนอก ถ่ายรูปหน้าขาวๆอัพโหลดขึ้นเฟสบุค (คนเราชอบน้อยใจในสิ่งที่ตัวเองไม่มี ไม่ค่อยพอใจในสิ่งที่ตัวเองมีอยู่)
ทั้งที่เราเองก็มีเงินใช้จ่ายตามปกติ จะกินMK KFC Pizza ก็ได้กินปกติ มีโน้ตบุคให้เล่นเน็ต(ถึงจะไม่เร็วปี๊ดก็เถอะ) แถมยังได้อยู่ในที่ๆมีอากาศดี ไร้มลพิษ ไม่ต้องเร่งรีบ ไม่มีเจ้านาย ...ก็พยายามปลอบในตัวเองแต่ก็ยังมีแว๊บๆให้รู้สึกอยู่
ช่วงเวลาน้ำท่วม ผู้คนลำบาก ตกงาน อาหารขาดแคลน ฯลฯ ทำให้จิตหดหู่ไม่น้อย และได้สิ่งที่สอนตัวเราเองคือสิ่งที่เราเลือกนั้นช่างดีเหลือเกินแล้ว ขอโทษหากคำกล่าวเหล่านี้จะกระทบกระเทือนใจใคร คิดดูว่า ในขณะที่คนมีเงินเดือน แต่พอน้ำท่วมกลับหาอะไรจะให้ซื้อยังลำบาก แต่เราสามารถไปตัดผักในไร่มากินได้ไม่ต้องใช้เงิน ไม่ได้จะเยาะเย้ยใคร จุดประสงค์คือเพียงแค่หลังน้ำลด ลองปลูกผักใส่กระถางไว้ที่ระเบียงหลังห้องเช่า คอนโด ข้างกำแพงบ้าน เผื่อน้ำท่วมอีก อย่างน้อยๆก็มีผักไว้กิน ไม่ต้องกินแต่มาม่า ปลากระป๋องไงคะ ผักปลูกง่ายค่ะ confirm!
มันอาจไม่เร็วเหมือนควักเงินซื้อมา แต่ช่วงเวลาที่เราไปรดน้ำทุกวัน ดีใจที่เห็นยอดผักโผล่มาจากดิน ปลาบปลื้มมื่อเห็นใบเห็นดอก ตื่นเต้นเมื่อเห็นผล สุขใจเมื่อเก็บมาทำกับข้าวกิน ภูมิใจที่ได้กินผักที่ตัวเองปลูก มันเยอะอ่ะ..
เป็นกำลังใจให้คนไทยทุกคน เผ่าพันธุ์เชื้อชาติไทย ยิ้มสู้ได้ทุกสถานการณ์ เราจะผ่าวันเวลาที่เลวร้ายไปด้วยกัน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น